Do you see a pattern?

Dream girls from my school days to now (in order of appearance)... Is there a pattern? cos am trying to figure out what kinda beauty attracts me... ;-) :-)

crap happens man...

Dear you,

What do you do when you know you have stepped into shit?

Well.. different people do different things.. what do you do? Some people don't even notice it and they keep walking.. they can smell it, but they are always sure its de other guy and ofcourse curse..

Some people notice and they quietly find a nice carpet to wipe it off and walk away like nothing ever happened...

Some others, are so disgusted that they have to get back home and have to wash it all out and probably have a bath and 2 bottles of deo before they can step out again..

There is this special kind of people, these people... when they step into shit, they start kicking it all around... on everyone and everything around.. if they smell, they wann de world to smell wid dem...

So,what do you do usually?what do you do when you know you have stepped into shit? Nice carpet? Keep walking? U never step into shit?.. oh you're not a fool? (;-p) , Run back home? , or...

think about what you wanna do... you will be a better guy... hey, am not shittin u!

I laugh when I think it is not death that is parting us... it is life...

---------------------------------------------------------------------------------

You know... It's been what... like forever since I updated the blog... MyHeartMyMind.. what crap... Does it mean nothing's going on in my heart n my mind?

Well, there are there times when someone leaves your life.. n there are the times just before that happens.. times when you know that, that someone is going to move out of your life soon.. but its final... unavoidable... so.. what do you do? what can you do? you prepare to wave good bye...

The season has come.. the winds are on.. the sails are set... There is the mammoth ship... there are loud horns.. you see people hurrying towards it... It is gonna raise the anchor and start to move away slowly... away ... away... away...

Until You can see it no more... You stand there... unable to move... unable to stop wishing it to come back... unable to accept it has left... Half the pain is the ship that left... half are the thoughts about the one's that would leave... in the future... time and again... each time taking away a part of you.. making you more and more incomplete... leaving you changed forever...

Why do you have to love so much and be hurt... Why does a friend have to make you cry when you're happy and when you're sad... why do they have to come... and then, why do they have to leave you and go?

I laugh when I think it is not death that is parting us... it is life...

farewell.... I am sorry if I hurt you ever... I Love you... Bye K...

hey...

hey... Will you be able to wait for me?

Pictures!

The Ambani family

This picture was taken on the eve of Malar's wedding in 2003... Amudhan, Me and Raja boi(Left to right). None of us look like that anymore... But I love this picture!

The Big A!

Ahem....

P.S. These are just four random pictures I like... If you see any similarities... well... U wld be right in 10-20 years...!

Love...

Just when I thought the world was safe,

I Found Love.

Just when I thought that Hell Was a place,

I Felt Love.

Just when I thought Death was but once,

I Lost Love.

Just when the thoughts wouldnt go away,

I sing Love.

-A poem I apparently wrote when I was a teenager...I stumbled upon it when I was backing up files from my old, home PC.... It was damn funny when i read it now... :-) Got me nostalgic though... 'Love'... hahaha.. :-p .. my god!!

P.S. The coloring is intentional.. ;-)

பயணப் பக்கங்கள்...

அமெரிக்காவில் தனிமையில் அலைந்து திரிந்த நாட்களில் ,Detroit நகரில் ஒரு தெரு ஓர உணவு விடுதியில் அமர்ந்து எழுதி முடிக்காமல் விட்ட பக்கங்களை இப்பொழுது கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் முடித்து கீழே நிரப்பி இருக்கிறேன்... நாம் எழுதி என்றோ தொலைத்து விட்ட பக்கங்களை மீண்டும் படிப்பதில் இரண்டு விஷயங்கள் எனக்கு பிடிக்கும்.. ஒன்று, மீண்டும் மலரும் நினைவுகள்.. இரண்டு, நம் எழுத்துக்களை அந்த இடைவெளி முதிர்ச்சியோடு படிக்கையில் நம் எழுத்துகளை(நம்மை ) நாமே எடை பார்க்க ஒரு வாய்ப்பு... எப்பொழுதும் நகைப்புக்கும் , எப்பொழுதாவது நிறைவிற்கும் என்னிடமே நான் ஆளாவேன்..

இப்பொழுது..

இந்த அமெரிக்கப் பயணம் என்னை மாற்றி விடவில்லை,
என் பார்வையைமாற்றி இருக்கிறது .

எல்லை தாண்டி விட்டால் , எல்லைகள் மாறி விடுகின்றன.
மனம், திருமணம், காதல், கல்வி, கடவுள் , எல்லாம் மாறி விடுகின்றன.

அங்கே பூசி மெழுகப் பட்டவை இங்கே பிரித்து மேயப் படுகின்றன.
அங்கே தூரத்தில் மறைக்கப் பட்டவை, இங்கே துரத்தி படிக்கப் படுகின்றன.

ஆனாலும், சொந்தம், பாசம், விழா, எல்லாவற்றிக்கும் இந்த மனங்களும் ஏங்கத்தான் செய்கின்றன.

நண்பர்கள் தான் இங்கே சொந்தங்கள். மணமோ, மரணமோ, கூடி நிற்பது நட்புதான்.

சொந்தம் என்பது பெயருக்குத்தான். அட, உண்மையிலேயே 'பெயருக்குத்தான்' !

"இந்தியாவின் கலாச்சாரம் பற்றி படித்திருக்கிறேன்!"
"நான் ஒரு முறையாவது இந்திய மண்ணை மிதிக்க வேண்டும் என்று ஆசை படுகிறேன் !"
" காந்தியை நான் மதிக்கிறேன், அவர் எத்தனை உயர்வான மனிதர்!"
"நான் யோகா கற்கிறேன் !"
"நமஸ்தே!!! :-) "

நான் சென்ற இடங்களில் எல்லாம் அமெரிக்கர்கள் மறக்காமல் கூறியது இவை தான்.

முன்பு வந்த பொழுது இவ்வளவு கூட்டமில்லை. இந்த முறை தெருவில் நடக்கும் பொழுது ஒரு இந்தியரையாவது உரசாமல் போய்ச்சேர முடியாது என்னுமளவுக்கு இந்திய அம்பிகளும், நங்கைகளும் பார்க்க முடிகிறது.

கோவில்களும், தெய்வங்களும் எதற்காக உருவாகி இருக்கலாம் என்பது நிச்சியமாக இங்கே தெரிகிறது . Detroit நகரில் ஒரு தமிழ் தம்பியை கண்டுபிடிக்க வேண்டுமானால், வெள்ளிக்கிழமை Detroit பராசக்தி கோவிலில் காத்திருந்தால் போதும். அதேதான் எந்த ஒரு இந்திய வம்ச ஆசாமியை கண்டு பிடிக்கவும் . அவரவர் கோவிலில் கட்டாயம் ஆஜராகி விடுகிறார்கள்.

எல்லாப் பிள்ளைகளும் பரதநாட்டியம் கற்கின்றன, எல்லாப் பயல்களும் வயலின் , மிருதங்கம் ஏதாவது.

இந்தியாவில் கலைகள் தெருப் பிள்ளைகள் போல இளைத்து கிடந்தாலும், இங்கே பரவாயில்லை 'Whole Milk' குடிக்கும் புஷ்டியான அமெரிக்கப் பாப்பாவாக நன்றாகவே இருக்கின்றன.

வருடத்திற்கு பத்து கச்சேரி , ஆறு அரங்கேற்றம் என்று வித்வான்கள் வறுமை இல்லாமல் தங்கள் டாக்டர், engineer வேலைகளையும் நன்றாகவே பார்த்துக் கொள்கிறார்கள்.

அமெரிக்காவில் வாழும் அமெரிக்கர்கள் பற்றி தொடங்கி அமெரிக்கா வாழ் இந்தியர்களுக்கு எப்படியோ இந்த கட்டுரை மாறி விட்டது.

இங்கு அலுவலகத்தில் 'SIR' கிடையாது. பள்ளிகளிளும்தான். 'Chris', 'Mr.Brandon','Ms.Shelly' என்றாலே போதும். 'SIR' எனும் வார்த்தை கோபத்தில் ஒருவரை கூப்பிடவும், காவல்துறையினை அடைமொழிக்கவும்தான்.

நமது மரியாதைக்குரிய 'SIR' இங்கே கோபம் காட்ட மட்டுமே உபயோகம்.

உயர் அதிகாரியை பார்த்தால் எழுந்து மரியாதை செய்யத் தேவை இல்லை. பள்ளிகளில் மாணவர்கள் தான் ஆசிரியர் இருக்கும் அறைக்கு சென்று படிக்க வேண்டும். நம் ஊரைப்போல் ஆசிரியர் சென்று மாணவனை தேட வேண்டிய நிலை இல்லை.

இடது இங்கே வலது. வலம், இடம். எல்லாம் கடந்து இங்கே எனக்கு பிடித்தது ஒன்றே ஒன்று தான். 3 மணி நேரமாய் இந்த உணவகத்தில் எதுவுமே order செய்யாமல் உட்கார்ந்து இருந்தும் , புன்னகையுடன் எனக்கு தண்ணீர் வைத்து விட்டு அவர்கள் வேலையை பார்த்து கொண்டு இருக்கும் மனிதனை மனிதன், ஒரு மனிதனின் தனிமையை மனிதன், ஒரு மனிந்தனின் சுதந்திரத்தை மனிதன் மதிக்கும் பண்புதான்.

என் உடை பற்றி, என் நடை பற்றி, என் உடல் பற்றி யாருமே இங்கு கவலை கொண்டவர்கள் இல்லை. நான் என்ன எழுதிக் கொண்டிருக்கிறேன் என்று யாரும் கவலை கொள்ளவில்லை. இதுதான் எனக்கு மிகவும் ஆனந்தம் தருவதாய் அமைகிறது. இந்தியாவிலும் மக்கள் இது போல அடுத்தவர் அந்தரங்கத்தில் கவலை கொள்ளாது தம் வேலைகளை பார்த்தாலே பாதி சிக்கல்கள் இல்லை. ஹ்ம்ம்..

இந்தச் சூழலில் மணிக் கணக்காய் எழுதிக்கொண்டே இருக்கலாம்.... ஆனால் எனக்கு பக்கத்து மேசையில் உள்ள இளம் அமெரிக்க ஜோடி ஏதோ ஊடலில் மூழ்கி உள்ளார்கள்.. அது என்னவாய் இருக்கும்? இருங்கள், சற்று நேரம் உற்று கேட்டு விட்டு வந்து தொடர்கிறேன்.. ;-)

உண்மைகள்....

மரணம்...

மதத்தால்,
மருந்தால்,
பணத்தால்,
தவத்தால்,
மதியால்,
விதியால்,
கடவுளால்
கூட மீற முடியாத
சத்தியம்...


மறதி...

காதல்,
அன்பு,
பாசம்,
நன்றி,
கோபம்,
குற்றம்,
துக்கம்,
தோல்வி,
மரணம்,
எல்லாம்
மீளும்
வரம்...

ஏன்?

ஏன் இப்டி? கடுப்பு...

Akka...

Well we were never the mushy mushy sentimenti kinda siblings.. though akka occasionally pours pasa mazhai over me.. only today i realised I have been the arrogant Indian brother!!?? who never botheres to show his love, affection n gratefullness he has towards his sibling...

I dedicate this post to her...

Well here are the things I would like to thank my sister for:

1) For being there..
2) For not being there..
3) For hating me..
4) For saving my back at few rare occassions..
5) For ditching me all the other times.. :-p
6) For always asking if i want curd while serving me(knowing that i hate it)..
7) For knowing exactly what I hate n then promptly doing it..
8) For making me drive the car always( even when u know am dead tired..)
9) For letting me have the car whenever I want it! :-)
10) For treating my friends as yours..
11) For knowing it always when I try to hide something...
12) For loving me so little n hating me so much..
13) For hating my cell phone...
14) For always being on my back and pushing me to work work work..
15) For never guarding a secret...
16) For posts about me on ur blog...
17) For treating me as ur bro..
18) For feeling so sad even when you know how I am...
19) For busting me always...
20) For promising to help me when I elope with my girlfriend(i.e., if i ever manage to get one)..
21) For calling me ur favorite brother...
22) For getting angry whenever I want you to...
23) For letting me watch lollu sabha even though you hate it..!
24) For being useless to anybody...
and
25) For making me recollect there r so many reasons for me to love u n thank you...
etc., etc., etc.,

THANK YOU AKKA!!!!!!

P.S: At first i thought of listing the reasons for which I needed to say sorry to her n apologise...
but then realised the list would be an endless one... this above one on the other hand, had to be
dragged to reach 25...

P.S.P.S : Sorry about the picture.. I know u will kill me.. but just couldnt resist!! :-)

Birthday come.. Birthday go....

hola..


I started blogging on the internet exactly two years ago on 23rd march 2006... I started by making a hopeless post at day about my birthday ... hard to believe two years have passed... :-) memories made.. hopes broken... experiences gained.. expectations lost... its all like a dream...

Don't I sound old???

Well... One undeniable sign that you are getting old is that your birthdays donn make you feel as happy as they used too... I turned 24 yesterday… and in the last 5 years, dis has been the first Birthday without the guys... Well... Its time to get used to it... Birthdays ahead are gonna be like dis one...

My only consolation... I received some very very beautiful flowers from Dhou in the morning... they made my day… Thanks Dhou.. :-)

A friend(vandhana) of my sister in US(jammy) told me I was more than halfway over the hill..n she went on to explain that ‘over the hill’ was turning 40.. n I was already 24... she said I must feel really old.. n I actually did(do) feel really old...

I have ta tell you about Jo... I love her.. she is my favorite sister... atleast the favorite among equals...n I am ‘almost’ her favourite too (I come close second to Raja!) … I feel really, really comfortable with her... but 8 years and 10,000 miles between us makes it a little less easy you know... for example, while Justin timberlake is(or was or has been) her crush n craze n all, I didn't even know such a person existed until her gagaga about Mr.Timberlake..

Our tastes in music, our tastes in dress, our tastes in food(or fud!) , our accents(!!), wow... - we have to jump n dodge all these balls to get there…. sometimes, she is a perfect teenager... n I am a perfect (:-p) Indian... :-) ... i feel she puts me in an age group slightly below the our dads n moms... She knows that I am not from their generation, but its true am not from her generation either... :-) while showing me her albums, she took so much pain to explain to me about how it’s normal in US that boys and girls hang out together and have fun etc., cos she was afraid I mite get shocked like the Indian oldies do... (I understand da kannama...) But We still love each other so much... :-)

M.S. I know 'we love each other so much.. ' is bad english.. but 'very much' doesn’t sound what I want to express..

My brother Raja boi... I need to write an entire new post for him... I see ‘Me’ in him.. a more perfect, more active, more intelligent, more smart me.... He thinks about stuff the way I do... He thinks about other ppl the way I do... He thinks about me the way I think abt him... I love him so much...

He's de one more critical abt my (our) accents...!! I'll correct myself bro... He's the simple one... No complications what so ever.. Its eazzzy to understand and hangout wid de guy... He makes me feel comfortable even in strangest crowds... he doesn’t let me lone... but again.. there r certain strict TACs - I cant give him a kiss..... I cant show affection to him or hug him in public....and most importantly.... I should never ever hold his hand while we walk... :-) But still.... We love each other more than both of us think we do...

Well, well… where did blog start… and where has it moved? But am glad.. I wrote wht I long wanted to write. abt my lovely bro n sis in US!!

And back about Birthdays…

School days…

Remember how birthdays would be a time of immense expectation, excitement, happiness? It was not Birthday back then… It used to be Birth months and Birth week…

The entire month I would be planning planning planning.. planning what? Planning what dress to wear, what gifts to ask the old ones, what chocolate to distribute( to my ‘best’ friends, ‘friends’ n other classmates) and what special chocolate bars to give to the teachers…

The count down from the first of the month… actually it starts from the birthday date the previous month itself.. :-) (“next month 23^rd my Birthday!!!!! Hurrrrayyy!!!) n then the countdown starts the 1^st of the month… :-)

Excited about the chance to wear ‘color dress’ to school.. :-) planning what flavour cake to buy.. which friends to invite home.. How to decorate the house… what’s de return gift.. what games to play? Phew…. It used ta be so much fun… rite?

On the birthday – Pulling tags off the new dress, receiving gift boxes.. counting the money grandpa’s n grandma’s had given… opening the gift boxes.. showing off the cool stuff to the other children... Man… I miss those days…

College days….

Well.. The real excitement abt gifts and stuff isn’t really there….( rite?)

;-) the gifs are small but special.. but mostly it’s the feeling and attention you get…

Its more abt an occasion to treat ur favourite girl on this pretext.. cracking jokes, boozing off, etc..!

U never distributed chocolates anymore.. u had to treat your friends whether u liked it or not.. whether u liked them or not…We were ‘grown ups’ Omg.. :-) haahaha…

Now.. The “After-college” days…

Well… Everyone is scattered… and everyone has commitments… so parties are not on ur birthdays anymore but scheduled on a weekend after the actual b’day..

But anyways, u’re b’day itself is not so appealing, cos you’ve stopped ‘growing’ old and u’ve started ‘getting’ old.. :-) gifts are usually only two… shirts and shirts that fit… :-p

Dis is how the ‘many more happy returns of the day’ in future are going to be...

Its other words its become –

“Birthday come.. Birthday go…”

Happy Birthday...!

எங்குட்டு பாக்குற? உனக்குத்தேன் சொல்றாய்ங்க...!

Y am i so depressed...? Somebody plz tell me wat it is.. It is not the sadness itself that is torture.. It is not knowing the reason for this ton in my heart that really depresses me more... Do u ever feel so?


Someone asks you how you are feeling today..
n the usual reply is either a 'gud' or an 'ok'..

'Gud' may be good.. but.. is 'ok' really okay?
it is usually said, cos u cant say ur depressed..

crazy... cranky....grumpy.... bye....

JOB Migraine! :-<

Read the title as Job 'Migration'? well, read it again.. I meant Migraine.. no.. I didnt make a spelling mistake n am not trying to cover it up.. I did mean Migraine.. The Head Ache called 'Job Migration.. ' >-P

Well, tell me about it...Running a well oiled , well running business is itself not so easy a task... Trying to set up something one your own! trying to run it.. :-O please don make me cry...

My 'company' has 3 staff.
one -me no 1(read it as number one, not No-one)
two- my friend no 2,
three-amy friend no 3...

today this no 3 says he's got an call from another company... now I know how the HRs feel when my friends quit their job n jump to a different company for as much as an extra scoop of icecream on their lunch.. :-p

... atleast those companies have a million resume's of jobless/jobful-but-ready -to-jump/ready to work for 25 hrs per day/No-intention-of-working-after-joining , candidates stacked up next to their trash can to replace these flying angels.. but me? :-p

....Its my fault.. yup.. the guy got call for the job interview a few weeks ago.. around new year..It was christmas season.. n I didnt have much of projects anyway.. n I told him he cld go since the pay there was like 4 thousands higher than wat I can give him for the next few months.. n the guy has a a family of 3 dependants.. his dad, mom n a sister who's studying.. so I was wilin to let him go , n in fact happy for him... he attended interview n was asked to wait... he came back.. Never heard from dem...I said ok.. no probs.. forget them.. lets get busy...

....but now... We're half way into 3 projects... they call back suddenly out of nowhere... n if he
quits now.. jeeez...

Its ok.. well actually... I feel I shouldnt stop de guy.. after all he has a family which needs de money... இருந்தாலும்... 'எங்கிருந்தாலும் வாழ்க'னு.. பாட நா என்ன AVM.ராஜனா?

** ( டேய்.. அந்த பாட்ட பாடுனது AVM.ராஜன் இல்ல.. தெரியாட்டி மூடிகிட்டு இரு.. அந்த பாட்ட பாடுறது கல்யாண் குமார்... )**

ஓ..பாரேன் சொல்லவே இல்ல.. :-( .. இப்ப அதுவா டா முக்கியம்? அப்டி பார்த்தா அந்த பாட்ட பாடுனது PB.Sreenivas தானே.. >-p வெவ்வவ்வெவ்வே...
:-\ பார்ர்றா இவன.. இவ்ல feel பன்னி சொல்லி கிட்டு இருக்கேன்.. அப்துல் ஹமீது மாதிரி தப்புசொல்லி காட்டிட்டு இருக்கான்...

சொல்ல வந்ததையே மறக்க வெச்சிட்டானுங்க டா... :-(


So as is was saying.... Business is tough.... **(hey... Nothing is easy... ok... இப்ப வெட்டியா உக்காந்து உன் blog ஏ படிச்சிக்கிட்டு இருக்காங்களே அது மட்டும் easy னு நெனச்சியா ? ஹ்ம்ம்? )**

ok,ok..now I donn wan' another argument wid u.. shut up..

Now what do i gotta do to ? What do I gotta do? What do I gotta do? hey....IDEA...!!!!

Any desperate soul out there ready to work for free lunch??? Apply now..(ya, I am talking to YOU... cos from what i see, if u're having enough Time and Patience to read MY blog.. u must be reallllly JOBLESS, ABSLUTELY desperate with NOTHING to do......... so... ) apply with ur resume's immediately... job is urs!!!

Please forward this blog ID to all your friends, esp. any "gud looking girls"(single, committed, non- committal... any status :-p) who'r looking for job... u can even drop the 'gud looking' criteria.. :-p ... I WILL HIRE THEM!!!

(god... hope this works out!)

பி.கு. என்னடா, எங்கயோ ஆரம்பிச்சு எங்கயோ முடிச்சிருக்கானேன்னு உங்கள்ள சில பேர் யோசிக்கறது தெரியுது.. பெரியவங்க என்ன சொல்லிருக்காங்க? அங்க இங்கன்னு எங்க சுத்துனாலும், கடைசியில காரியத்துல கண்ணா இருக்கணும்னு சொல்லி இருக்காங்கல்ல? :-p

பி.கு. பி.கு.என் character- ரையே புரிஞ்சிக்க மாட்டேங்கிறிங்களே....

ஆர்த்தி..

நல்லவள்,
வல்லவள்
நாலும் தெரிந்தவள்
அன்பானவள்,
அறிவானவள்
பண்பானவள்,
பணிவானவள்..

நீ போட சொன்னதை எல்லாம் போட்டுட்டேன் ஆர்ட்ஸ் ... இப்ப போதுமா? :-p

என் வம்புத்தோழி :-)

am comin darling...

it can't be..
it can't be...
can't u all see?

he was right here..
he was smiling..

he just asked y...
he just waved bye..

they say he's no more..
but he's gonna walk right in
right through the door..

crazy ppl, he's only slept..
how dare u even say he's dead?

let them see wat i know dear
just open ur eyes and
show them ur still here..

donn u realise chotu will cry
n its already late for the surprise
u promised me tonight..

get up darling, u never sleep so much
get up darling, more than ever
now i need ur touch...

they say he was crossing the road..
so..? he always walked the corner
to get me a rose..

they say the driver was drunk..
so...? my darling was always careful,
he had so much in heart for our son...

he hasnt left us alone..
no no no...
he is just lyin down tired...

I'll make him a coffee..
ya, can't u hear...? he's calling..
am coming dear..
am coming...



p.s: was going through a blog.. the blogger described the shock of hearing the sudden death of a friend she met only 3 days before.. instilled dis work.. my prayers for the soul..

started... somehow.. lonely...

well.. the week was ok... z n a are committed.. and i offically know it from last week... fought with d for a stupid silly reason.. i dono.. can't get back to normal... watched taare zameen par at maya..liked the movie a lot.. very very touching... i kinda weeped... throughout de movie.. am ok wid it, i feel its ok to cry wen something touches u..nothing silly abt it.. but the problem was, i forgot my hanky.. :-\, but i wasnt de only one teary eyed der u know...(i could even hear someone sobbing from one of the seats behind me.. :-> ) then...

I miss somebody to talk to.. to open up.. kinda feel like Ishaan... i know am not a kid...but still, its hard wen u start feelin lonely.. hmmm... usually its d.. sometimes a.. but a is kinda held up at de moment.. n its kinda hard for me to talk her nowadays.. d.. i dono.. i feel i shd stop whining to her too... guys r always der... but den its not de same..

read 'Buddha' recently... didnt like it much.. twas ok.. but felt tht the author was himself not clear of B... but read it anyways... read a fiction called 'Wolf Brother' before that.. can be expected to be made into a movie soon.. twas gud...

business is not wat it seems.. things never happen at de pace u want them to... i hate it.. but i have no go.. i miss my kavithais... i just donn seem to be able to write anymore... i dono..nothing comes up.. i never suceed wen i sit down wid de aim of writing a piece.. it comes unexpectedly usually..but now i feel abandoned...

Hajira's wedding... i forgot.. myself, maha, kamila, dhoulath ,hema, gai, mani, riaz, hema-v , nazreen etc wr der. it was ok... my mom was also der.. she enjoys the company of my friends.. sometimes she's little too friendly..(I get jealous.. ;-) )

Everybody loves my mom.. i feel sad for her sometimes.. cos u kno.. we never give her wat she really deserves... she's never valued her worth... poor mom.. i love u amma... i hope to be a better son.. atleast i shd reduce my part of worries n burden frm her... but then again.. :-p


well, spoke to z.. nothing much frm his side.. trying to make some new friends in orkut... someone annonymous.. who wld listen to all my crap..n talk... well.. u know.. some nice decent girl... but it needs lotsa guts.. paakalam... i donn think wld ever...

here i am ...sunday..sitting at home... nothing to do.. no one to call... speak to... borrred...


gud bye my friend... take care
our road together,
ends here..

its time for us to part,
to take on different paths..

in my lonely journey
i will miss u, i know...

but ur life is ahead,
i must let u go..

but someday wen ur done,
wen life leaves u alone..

come back here my friend,
to this shade,where we part..

i promise to be here for u ,
before i last depart

but till then, keep this song
keep it, to keep u strong...


gud bye my friend...
adieu.. gud bye my friend..
miss u..


hey..just when i was whining to u abt my poetry ditching me.. gud.. thanks :-) dis is y i love u...

p.s. i just wrote this in 2.32234 mins so, if it doesn's satisfy the iambic pentametre rules of poetry.. i beg ur pardon..